Miody odmianowe (9)

Pozyskiwany jest w okresie kwitnienia robinii akacjowej pospolicie nazywanej akacją. W sprzyjających warunkach pogodowych i obfitości kwitnącej rośliny, stanowi doskonały pożytek dla pszczół. Miód akacjowy w stanie płynnym posiada barwę jasnosłomkowy do zielonkawej lub jasno-bursztynowej. Zdaża się tez być bezbarwny, jest to miód najjaśniejszy ze wszystkich odmian miodów jakie udaje nam się pozyskać. Miód akacjowy ma wysoką zawartość fruktozy pozostaje bardzo długo w stanie płynnym i bardzo powoli krystalizuje. Po skrystalizowaniu przyjmuje kolor od białego do kremowo-żółtego. W smaku jest delikatny i lekko kwaskowaty. Ma opinię miodu najsłodszego. Jest bardzo ceniony ze względu na walory smakowe. Miód akacjowy posiada cechy charakterystyczne dla miodów jasnych wiosennych. Jest bogaty w cukry proste i jest bardzo szybko i łatwo przyswajalny przez organizm. Polecany w stanach zmęczenia fizycznego i umysłowego, ze względu na smak, aromat a także konsystencje znalazł zastosowanie jako środek słodzący. Jest bardzo lubiany przez dzieci, dlatego też zaleca się go do słodzenia posiłków. Miód akacjowy jest bogaty we fruktozę dlatego może być spożywany przez chorych z lekkimi postaciami cukrzycy. Posiada cenne walory wspomagające leczenie schorzeń przewodu pokarmowego między innymi w zaburzeniach trawiennych, w stanach skurczowych i zapalnych żołądka oraz jelit a nawet w nadmiernym wydzielaniu soku żołądkowego. Bywa pomocny w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Miód ten jest także polecany jako środek wspomagający leczenie układu moczowego, schorzeń nerek, poza tym zalecany przy przeziębieniach w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych, szczególnie przy kaszlu zaleca się przyjmowanie dużych ilości tego miodu. Jest miodem o właściwościach uspakajających ,polecany przy bezsenności. Można go stosować zewnętrznie na schorzenia skóry. Polecamy nabycie i degustacje tej odmiany miodu ze względu doskonały smak i właściwości lecznicze.

Miód Gryczany Pozyskiwany jest przez pszczoły z kwiatów gryki, w stanie płynnym posiada kolor ciemno-herbaciany po brunatny, po skrystalizowaniu brązowy. Zapach silny kwiatu gryki, smak ostry, słodki, lekko piekący. Charakteryzuje się wysoką aktywnością antybiotyczną, zalecany przy schorzeniach układu krążenia szczególnie na tle miażdżycowym, przyspiesza procesy zrastania się kości, ze względu na dużą zawartość magnezu zalecany przy diecie antynowotworowej. Miód gryczany jest dość charakterystyczny, ponieważ jego barwa jest zazwyczaj ciemno bursztynowa lub intensywnie brązowy. Bardzo ważną informacją jest to, że miód gryczany składa się z dużej zawartości magnezu oraz rozmaitych witamin. W smaku nieco piekący i ostry, ale na pewno warty spożycia ze względu na właściwości. Miód gryczany jest coraz chętniej spożywany i to nie tylko ze względu na swoje walory, ale przede wszystkim na to, że w jego składzie znajduje się bardzo wiele wartościowych substancji. W medycynie przysłużył się jako środek wspomagający skutecznie leczenie miażdżycy i wielu innych chorób metabolicznych. Ponadto stosowany w leczeniu stanów depresyjnych i wspomagający ludzką pamięć. Jego spożywanie dedykowane jest osobom, które cierpią na choroby układu krążenia. Produkcja miodu gryczanego odbywa się najpóźniej ze wszystkich, dostępnych rodzajów miodu. Zazwyczaj termin ten przypada na koniec lipca. Ciekawostką jest to, że miód gryczany dość szybko się krystalizuje. Jeśli nie chcemy ryzykować warstwą nieskrystalizowanego miodu na powierzchni pamiętajmy o przechowywaniu go w odpowiedniej temperaturze. Jego barwa po krystalizacji jest nieco jaśniejsza od postaci początkowej. Miód gryczany jest bardzo popularnym produktem w dzisiejszych czasach, dlatego nikogo nie dziwi to, że produkcja odbywa się rzadko i tylko w konkretnym czasie. Bardzo istotne jest jego regularne spożywanie, jeśli borykamy się z anemią. Zawiera w sobie mnóstwo bardzo łatwo przyswajalnej glukozy, dlatego cieszy się takim uznaniem w społeczeństwie po mimo swojego charakterystycznego i nielubianego przez dzieci smaku. Dedykowany szczególnie osobom w podeszłym wieku, które zmagają się z wieloma schorzeniami takimi jak choroby układu krwionośnego, słaba odporność czy zaburzenia koncentracji. Dlatego, jeśli mamy dość dokuczliwych chorób czy nie dających się ujarzmić infekcji spróbujmy miodu gryczanego, który dostarczy nam mnóstwa odporności i zadba o nasze zdrowie.

Miód Pszczeli LipowyJak sama nazwa wskazuje pozyskiwany jest z kwiatów drzew lipowych. Najczęściej występujące w Polsce to: lipa drobnolistna i lipa szerokolistna. Drzewa te kwitną na przełomie czerwca i lipca, przez okres kilkunastu dni. Spotykamy tez lipy innych odmian, które wydłużają okres nektarowania do trzech–czterech tygodni, gdyż kwitną w późniejszym terminie. Lipa nazywana jest królowa pożytków miododajnych, gdyż przy sprzyjającej aurze (temperatura, wilgotność) dostarcza dużych ilości cennego nektaru. W stanie płynnym miód lipowy ma barwę jasnobursztynową, żółtą do zielonkawożółtej. Po skrystalizowaniu zmienia kolor na biało-żółty do złocistożółtego. Krystalizując przyjmuje postać drobnoziarnistą, a po skrystalizowaniu twardnieje. Miód ten uważany jest przez konsumentów za bardzo niezwykle smaczny, mimo iż można odczuć ostrość w smaku (drapie w gardło) słodki pachnący kwiatami lipy. W miodzie tym występują związki, które są też w kwiatach tego drzewa, między innymi: olejki eteryczne, flawonoidy (rutyna), glikozyd, garbniki, saponiny, związki goryczkowe, zawiera też beta-karoten. Stwierdzono też występowanie kwasów organicznych: kwasu hlorogenowego, kwasu kumarowego i kwasu kawowego. Miód lipowy jest bogaty w enzymy, a najważniejszy to lizozym o silnych właściwościach antybiotycznych, silnie działa na drobnoustroje. Miód ten ze względu na różnorodność zawartych w nim składników oraz doskonały smak znajduje szerokie zastosowanie w produkcji żywności, lecznictwie i konsumpcji bezpośredniej. Wykorzystywany jest do słodzenia, poprawiania smaku potraw i napojów. Chętnie jest spożywany w okresie rekonwalescencji, zwiększonego zapotrzebowania na energię (sportowcy), jako środek odżywczo-wzmacniający a przede wszystkim uodparniający przed przeziębieniami. Sprawdza się też jako najlepszy środek przy przeziębieniach przebiegających z wysoką temperaturą, schorzeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, gdyż niszczy drobnoustroje. Miód lipowy niszczy chorobotwórcze grzyby w organizmie człowieka, działa bardzo silnie na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. W przeziębieniach stosujemy go przeciwgorączkowo, przeciwkaszlowo i wykrztuśnie. Napary z ziół możemy słodzić miodem lipowym w celu wzmocnienia działania leczniczego. Miód lipowy n ma korzystne działanie na układ nerwowy: pomaga w stresie, bezsenności, ma działanie uspokajające. Działanie olejków eterycznych zawartych w miodzie lipowym powoduje, poprawę stanu zdrowia w chorobach serca i układu krążenia. Ponadto wykorzystywany w leczeniu schorzeń ginekologicznych, sprzyja w leczeniu chorób układu moczowego. Ze względu na dużą zawartość fruktozy może być przyjmowany w ograniczonych ilościach przez diabetyków w cukrzycy typu II. Niektórzy autorzy twierdzą że ma korzystne działanie w leczeniu chorób reumatycznych i schorzeniach przewodu pokarmowego. Gorąco polecamy miód lipowy

Jest to pierwszy miód jaki możemy pozyskać. Mniszek lekarski, kwitnie żółto na przełomie kwietnia i maja. Przy sprzyjającej pogodzie pokrywa żółtym dywanem oświetlone wiosennym słońcem łąki. Kwitnie około dwa tygodnie. Podczas odpowiednich warunków (pogoda i obfitość występującej rośliny) pszczoły mogą zebrać duże ilości nektaru. Dojrzały miód mniszkowy odznacza się barwą złocisto-żółtą, jest gęsty i ciągliwy. Krystalizuje dosyć szybko gdyż posiada przewagę glukozy nad fruktozą, po skrystalizowaniu przyjmuje kolor żółty jest twardy drobno-ziarnisty. Miód z nektaru mniszka jest intensywnie aromatyczny, zapachem przypomina woń kwiatu z którego został zebrany. Działa ochronnie na wątrobę i drogi żółciowe, dzięki zawartości choliny obniża poziom lipidów w wątrobie działa łagodnie żółciopędnie. Miód mniszkowy skutecznie wspomaga leczenie zaburzeń trawiennych, schorzenia żołądka i jelit na tle skurczowym. Zalecany również w chorobach nerek i dróg moczowych. Sprzyja leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza (anemia), schorzeń reumatycznych i stanów wyczerpania psychofizycznego. Polecamy nabycie miodu mniszkowego gdyż oprócz wielu walorów leczniczych, posiada doskonały smak i zapach. Przypomina nam wiosnę.

Nawłoć Pospolita Zbierany przez pszczoły z nawłoci kanadyjskiej obecny jest na rynku Polskim od kilkunastu lat. Roślina ta najbardziej opanowała tereny Małopolski i Podkarpacia ze względu na duże połacie nieuprawianych pól. Dawniej hodowana była w ogrodach jako roślina ozdobna (przywieziona z kanady). Nawłoć w okresie kwitnienia tj. sierpień-wrzesień przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, dostarcza duże ilości aromatycznego nektaru, jest bardzo chętnie oblatywana przez pszczoły. Miód Nawłociowy ma żółta barwę z zielonkawym odcieniem. Po krystalizacji zmienia kolor na jaśniejszy i przybiera konsystencję smolcowatą następnie twardnieje. Krystalizuje drobnoziarniście. Odznacza się przyjemnym lekko kwaskowatym smakiem przez co sprawia wrażenie mniej słodkiego niż jest w rzeczywistości. Ma mocny zapach kwiatów nawłoci. Miód nawłociowy ma wysoką aktywność antybiotyczną różniąca się niewiele w zależności od czasu pozyskania i terenu Polski. Dzięki swoim właściwością może znaleźć zastosowanie jako środek wspomagający leczenie różnych schorzeń wywołanych przez drobnoustroje. Ziele nawłoci ma działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i moczopędne. Miód nawłociowy zażywany systematycznie wspomaga leczenie stanów zapalnych, między innymi zakażeń pęcherza i dróg moczowych. Podobnie jak miód wrzosowy skuteczny jest przy problemach z przerostem gruczołu krokowego i dlatego jest bardzo cenionym i poszukiwanym miodem na terenie Niemiec. Jest bardzo smaczny i aromatyczny. Po otwarciu słoika poczujemy cudowny zapach lata. Miód nawłociowy powinniśmy przechowywać w niższej temperaturze niż inne odmiany miodu (ze względu na dużą aktywność biologiczna). Miód nawłociowy szczególnie polecamy ze względu na niespotykany smak i doskonały aromat.

Jest niezwykle zdrowy, a zawdzięcza to bogactwu wartościowych składników. Przez ludzi jego działanie także zostało docenione i od tamtej pory chętnie po niego sięgają. Poznaj właściwości miodu rzepakowego i dowiedz się czym się charakteryzuje. O zaletach miodu rzepakowego nie trzeba nikogo przekonywać. Jego naturalne pochodzenie i ogromne właściwości sprawiają, że pomaga on wielu osobom w walce z mnóstwem schorzeń. Rzepak dojrzewa w maju i właśnie wtedy większość pszczół dokonuje zbiorów tworząc wyborny miód o intensywnym, słodkim smaku. Tak wiec, jeśli uwielbiamy takie aromaty zdecydowanie warto pokusić się o zakup miodu i spróbować go lub połączyć z wieloma innymi przekąskami. Miód rzepakowy cechuje się zdumiewającą krystalizacją. Już następnego dnia po etapie produkcyjnym nadaje się do spożycia. Warto jednak pamiętać, że jest za to odpowiedzialna wysoka zawartość glukozy. W większości sklepów czy u prywatnych pszczelarzy możemy go nabyć bez problemu i wówczas charakteryzuje się najczęściej słomkowym kolorem. Ciekawostką jest to, że wraz z upływem czasu jego intensywny zapach słabnie, ponieważ maleje obecność olejków eterycznych. Regularne spożywanie miodu rzepakowego ma ogromny wpływ na pracę naszego serca, a także wspomaga pracę układu krwionośnego. Zalecane także osobom, które posiadają zbyt wysokie ciśnienie. Miód pozwala je nieco obniżyć i za pomocą magnezu oraz potasu pomaga zachować jego odpowiednią harmonię. Ponadto bardzo ważne jest to, że pozwala na odżywienie serca dostarczając mu odpowiednią dawkę tlenu i wiele innych, przydatnych składników. Wskazany dla ludzi otyłych, które cierpią na choroby metaboliczne takie jak miażdżyca, którą pomaga zwalczać. Kobietom miód rzepakowy pozwoli zachować gładką i piękną cerę. Idealny do stosowania jako maseczka na twarz, dlatego nic więc dziwnego, że bardzo przysłużył się w medycynie i kosmetologii. Poznaj smak miodu rzepakowego, a już zawsze będziesz po niego sięgać.

Dzielimy na miód ze spadzi liściastej i ze spadzi iglastej. Jest to miód zdecydowanie różniący się od miodu nektarowego, ponieważ producentami spadzi są mszyce i czerwce. Owady te wysysają z liści i młodych pędów drzew iglastych sok roślinny z którego wykorzystują składniki białkowe a pozostałą słodka i lepką ciecz składającą się z węglowodanów wydzielają w postaci kropelki lub tzw. rosy miodowej. Z drzew iglastych np. jodła, świerk, sosna pochodzi spadź iglasta. Z drzew liściastych np. lipa, dąb, brzoskwinia pochodzi spadź liściasta. Miód ten ma barwę od szaro zielonkawej poprzez brązowy ciemno-szary do prawie czarnej. Krystalizuje dość trudno przyjmując konsystencje drobnoziarnistą i jaśniejszą barwę. W smaku miody te są dość łagodne, z reguły mało słodkie o posmaku żywicznym i gęstej konsystencji. W porównaniu z miodami nektarowymi odznaczają się z reguły wyższą zawartością charakterystycznych i wartościowych grób związków takich jak: azotowe, mineralne, dekstryny, kwasy organiczne i substancje antybiotyczne. Miód wytwarzany z nektaru nazywamy miodem nektarowym, a wytwarzany ze spadzi, miodem spadziowym. Miod spadziowy może posiadać dwukrotnie więcej glukozy niż fruktozy. W miodach nektarowych wynosi to około po 50% fruktozy i glukozy. Miód ze spadzi iglastej różni się też składem w zależności od pogody np. suchej, ciepłej czy wilgotnej. Cenna grupa związków w tych miodach są biopierwiastki, w łatwo przyswajalnej postaci związki żelaza, cynku, miedzi i boru. Ponadto są bogatym źródłem makro i mikroelementów, takich jak: potas, wapń, sód, fosfor, chlor, siarka, magnez, mangan i kobalt. Miód spadziowy jako jedyny zawiera w sobie srebro, cynę, molibden i Wanat. Dwukrotnie wyższa zwartość związków azotowych tj. białek, aminokwasów i enzymów w porównaniu z miodami nektarowymi. Miód spadziowy zawiera niewielkie ilości witamin A, B2, B6, C, PP, i witaminę K, olejki eteryczne, garbniki, skrobię, alkaloidy, antocyjany i substancje antybiotyczne. Gwajakol pochodzący ze spadzi jodłowej nadaje produktowi finalnemu właściwości przeciwbakteryjne i wykrztuśne, a związki terpenowe posiadają silne właściwości przeciw drobnoustrojowe. Miód ze spadzi iglastej wspomaga leczenie w chorobach dolnych dróg oddechowych takich jak zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, zapalenie płuc i gruźlica. Miód sosnowy i jodłowy podawany po przebytych ciężkich chorobach i po zabiegach operacyjnych, spełnia rolę odżywki regeneracyjnej. Polecany dla osób pracujących w szkodliwy warunkach, ponieważ odtruwa organizm. Ważnym wskazaniem do przyjmowania tej odmiany miodu są choroby serca i naczyń. W miażdżycy mięśnia sercowego obok podstawowej terapii zaleca się zażywanie od 100 do 120 g. miodu dzienne w trzech dawkach, przez okres 2–3 miesięcy. Walory miodu spadziowego wykorzystywane są rónież w walce z chorobami zakrzepowymi i guzach krwawnicowych odbytu. Zawarte w miodzie olejki eteryczne czynią z niego odmianę niezwykle cenna u chorych cierpiących na nerwicę serca, schorzeniach nerek, zapaleniu pęcherza moczowego, kamicy dróg moczowych i zapaleniu gruczołu krokowego. Miód spadziowy – sosnowy szczególnie polecany jest w chorobach skóry. Ze względu na wspaniałe właściwości lecznicze i smakowe, polecamy szczególnie nabycie i przekonanie się do tej odmiany miodu. Kawa lub herbata słodzona tym miodem jest wyśmienita ze względu na znikome ilości pyłków. Napój nie zmienia smaku i nie mętnieje.

Miod WielokwiatowyJak sama nazwa wskazuje pochodzi z wielu kwiatów kwitnących na polach, w sadach, na łąkach, lasach w tym samym czasie. Wiosenny miód wielokwiatowy ma jasny kolor, przyjemny zapach i łagodny smak. Miód z kwiatów letnich ma kolor ciemniejszy ma mocniejszy smak i zapach. Krystalizuje na ogół drobnymi kryształkami. Krystalizacja tego gatunku miodu przebiega w różnym czasie, a uzależnione jest to od proporcji cukrów prostych (fruktozy i glukozy). Krystalizacja nie zmienia walorów smakowych ani leczniczych, a jedynie kolor. Po podgrzaniu go do temperatury nie przekraczającej 42 stopni C ponownie przyjmuje postać płynną i pierwotny kolor. Ze względu na łagodny smak miód wielokwiatowy polecany jest szczególnie dzieciom. Jest to odmiana miodu, która jest najczęściej spożywana w naszym kraju. Miód wielokwiatowy pomocny jest w leczeniu chorób wątroby i pęcherzyka żółciowego, a dzięki łatwo przyswajalnym cukrom prostym wspomaga pracę mięśnia sercowego. Osobom uczulonym na pyłki kwiatowe pomaga znosić uciążliwe alergie, a nawet uodparniać się na nie. Wskazany przy leczeniu grypy, przeziębień, chorób dolnych dróg oddechowych. Jest miodem bardzo smacznym, a jego smak uzależniony jest od tego z jakiego kwiatu pszczoły zebrały nektar. Na smak miodu ma również wpływ to na jakiej ziemi rośnie konkretna roślina. Miód wielokwiatowy polecamy nabycie ze względu na jego walory lecznicze i doskonały smak.

Wrzos jest stosunkowo późnym pożytkiem. Małe krzewinki zakwitają liliowo końcem lata (sierpień-wrzesień) i przy ładnej pobodzie bardzo chętnie oblatywane są przez pszczoły. Nektar pochodzący z kwiatów wrzosu jest bardzo cennym pożytkiem miododajnym. Miód Wrzosowy ma kolor ciemnobursztynowy z odcieniem czerwieni, który po krystalizacja bardzo się zmienia, przybiera kolor żółtopomarańczowy do brunatnego. Miód wrzosowy jak żaden inny ma konsystencje galaretowata wypełniona pęcherzykami powietrza. Krystalizuje raz wolniej w innych przypadkach dość szybko (zależy od wielu czynników). W czasie krystalizacji przybiera postać drobnoziarnistą i konsystencję masłowatą. Ten gatunek miodu jest bardzo aromatyczny i posiada intensywny zapach kwiatów wrzosu. Choć w smaku mało słodki lekko gorzki a momentami nawet cierpki ma wielu zwolenników. Miód wrzosowy odznacza się dużą zawartością łatwo przyswajalnego białka. Jako jedyny może mieć ponad 20% wody, a substancje koloidowe wpływają na jego barwę i galaretowatą konsystencje. Miód ten posiada niewielka ilość sacharozy, natomiast dużo aktywnych biologicznie flawonoidów, zawiera duże ilości witamin i biopierwiastków. Jest bogaty w witaminy: A, B2, B6, C, PP, oraz żelazo niezwykle łatwo przyswajalne przez organizm ludzki. Ze względu na właściwości bakteriobójcze i przeciwzapalne sprzyja leczeniu schorzeń nerek, dróg moczowych, kamicy nerkowej, a szczególnie polecany dla mężczyzn z przerostem gruczołu krokowego. Zalecany także profilaktycznie dla mężczyzn po 40 roku życia. Stosowanie miodu wrzosowego działa leczniczo na stany zapalne gardła, błony śluzowej, jamy ustnej oraz zapalenia migdałków. Ten pszczeli produkt zawiera tez duże ilości witamin i pierwiastków zwłaszcza żelaza, dlatego polecany jest szczególnie osobom z niedoborami żywieniowymi, po przebytych chorobach i zabiegach chirurgicznych. Ma korzystny wpływ w chorobie przewodu pokarmowego, a dzięki licznym enzymom ułatwia wchłanianie i trawienie. Zalecany również w dolegliwościach reumatycznych. Miód wrzosowy – gorąco polecamy.