To męskie komórki rozrodcze kwiatów roślin głównie owadopylnych. Ziarenka pyłkowe są mikroskopijnej wielkości. Każde ziarenko twardą błoną półprzepuszczalną. Pszczoła zbierając z kwiatów pyłek zlepia ziarenka przy pomocy wydzielin swojego organizmu (wola) lub nektaru w kuleczki wielkości ziarenka prosa i składa je do tak zwanych koszyczków znajdujących się trzeciej parze nóżek, kulki te nazywa się obnóżami pyłkowymi. Każda kulka obnóża to dziesiątki tysięcy ziaren pyłku. Kształt i kolor pyłku uzależniony jest od rodzaju z jakiej rośliny został zebrany Pyłek kwiatowy jest podstawowym źródłem białka i witamin i jest najwartościowszym produktem odżywczym w ulu, cenniejszym od miodu, dlatego połowa pszczół zbieraczek przynosi do ula obnóża pyłkowe. Kiedy rodzina pszczela nie ma dostępu do pyłku przestaje się rozwijać matka przestaje czerwić. Pyłek kwiatowy wyróżnia się dużą zawartością witamin z grupy B, cukrów prostych i złożonych oraz aminokwasów w tym argininy. Zawiera również inne substancje odżywcze i aktywne biologicznie, enzymy, hormony, nienasycone kwasy tłuszczowe. Pyłek nazywany jest potocznie „bombą witaminową” znajduje szczególne zastosowanie w rekonwalescencji braku apetytu, awitaminozie, schorzenia układu pokarmowego i wątroby. Od lat pyłek kwiatowy z powodzeniem stosowany jest przy przeroście gruczołu krokowego. Kuracja pyłkowa poprawia samopoczucie, podnosi kondycje i wzmaga odporność organizmu. Pyłek pochodzący z różnych roślin oraz okresów zbiorów wykazuje różnorodne działanie. Najbogatszy w składniki mineralne jest pyłek pochodzący z możliwie największej ilości gatunków roślin. W handlu pyłek występuje w postaci wysuszonych obnóży, tabletek, granulatu oraz w postaci mieszaniny z miodem.